Başakşehir Evde Masaj Hizmetleri – Masör Ece

BaÅŸakÅŸehir Evde Masaj beni aslolan ÅŸaşırtan, annemle babamın arada bir seslerini iyiden iyiye alçaltarak, bazı mevzuÅŸmaları duymamı önlemeye çalışmaları oluyordu. Ben yanlarına gittim mi, ya fısıltı halinde mevzuÅŸmayı sürdürürler, yahut hepten susarlardı. Demek ki, anlayabileceÄŸim, ama duymamam gereken bazı ÅŸeyler vardı! Neydi bunlar? Neden benden saklıyorlardı? Madame de Segur’ün peri masalları vardı. Annem, onlardan birini okumasını yasaklamıştı Louise’e. Gece rüyama girermiÅŸ de, korkulurmuÅŸ beni, demiÅŸti. Resimlerdeki hayvan postuna bürünmüş oÄŸlanın başına neler geliyordu acaba? Sorularım cevapsız kalıyordu.

Başakşehir Evde Masaj bizim oğlan adındaki bu ayı-çocuk gizlerin kaynağı gibi geliyordu bana. Dinin yüce gizleri, beni şaşırtmayacak denli uzak ve karmaşıktı. Ama iyice içli dışlı olduğum Noel mucizesi sık sık düşündürürdü beni.

Her şeye kadir çocuk İsa’nın, bir çalı süpürgesi benzer biçimde bacadan girmesi pek saçma gelirdi. Bu konuda uzun süre kafa yordum; nihayetinde annemlerden medet umdum. Beni aldatmış olduklarını itiraf ettiler. Doğru olmayan bir şeye böylesine inanılmış olduğum için, doğru sanılanın doğru olamayacağını fark ettiğim için aptala döndüm adeta.

BaÅŸakÅŸehir Evde Masaj

Başakşehir Evde Masaj bu vakadan ders de almadım üstelik. Annem babam beni bir defa aldattılarsa, başka konularda da kandırabilirler demedim hiç kendime, isteklerimi önlemek için söyleyecekleri veya beni derinden yaralayacak bir gerçek dışıı affetmeyebilirdim. İsyan eder; her şeyde şüphe duymaya başlayabilirdim.

Oysa bu vaka, bir hokkabazın hilelerini açıkladığı zaman duyulacak ölçüde bir ÅŸaÅŸkınlık yaratmaktan öteye gitmemiÅŸti. Aslında, Noel için astığım çorabın yanı başında bebeÄŸim Blondine’i bulunca öylesine sevinmiÅŸtim ki, bu tatlı yalanlarından dolayı annemleri büsbütün sevmiÅŸtim^ belki de, bu gerçek dışıı kendi ağızlarıyla itiraf etmiÅŸ olmasalardı, onlara kırılırdım; fakat yapmış oldukları oyunu kendileri açıklamakla, içtenliklerini kanıtlamış oluyorlardı.

Demek ki, artık bana büyük muamelesi yapıyorlar, diye düşünüyordum. Bu yeni onurdan pek kurumlanıyor, artık bebek olmadığım için de, annemlerin bebeklerine oyun oynamış olduklarını sevinçle kabulleniyordum. Minik kardeşimi aldatmaya devam etmemizi de çok olağan karşılıyordum. Ben artık büyüklerin cephesindeydim ve sanıyordum ki, bana hep hakikatı söyleyecekler. Annemle babam, sorularıma yanıt vermeye can atıyorlardı. Bilgisizliğim, dile getirdiğim anda yok oluyordu. Fakat aşılamaz bir uçurumun varlığını da duyuyordum. Büyükler için, kitapların üzerindeki kara kuru işaretler birer sözcük demekti, işaretleri ben de görüyor, gözlerimi dört açıp bakıyordum fakat hiçbir şey çıkaramıyordum.